Online-Bibliothek

τεσσαρακοσταῖος , vierzigtägig, am vierzigsten Tage, Arist. H. A . 7, 3.

τετρώκοντα , dor. statt τεσσαράκοντα , vierzig, Archimed., Tab. Heracl .

τετρα-γώνιον , τό , ein vierzipsliger Mantel, Sp .

τεσσαράκοντα , att. τετταράκοντα, οἱ, αἱ, τά , indecl., vierzig, Hom . u. Folgde.

τετταράκοντα , att. statt τεσσαράκοντα , vierzig, Thuc . u. sonst.

τεσσαρακοστός , der vierzigste; αἱ τεσσαρακοσταί , eine Münze auf Chios, Thuc . 8, 101; – ἡ τεσσαρακοστή , eine Abgabe des vierzigsten Theils vom Vermögen, Ar. Eccl . 825.

τεσσαρακοντάς , άδος, ἡ , die Zahl vierzig, Hippocr .

τεσσαρακοντάκις , adv ., vierzigmal.

τετταρακοντα-και -πεντακις-χιλιοστός , der fünftausendvierzigste, Plat. Legg . IX, 877 d.

τεσσαρακοντ-ήρης , ες , vierzigruderig; Ath . V, 203 e; Plut. Demetr . 43.

τεσσαρακοντα-έτης , ὁ , u. τεσσαρακοντα-ετής , ές , vierzigjährig, Hes. O . 443.

τετταρακοντα-έτις , ιδος, ἡ , das vierzigste Jahr, Plat. Rep . V, 460 e.

τεσσαρακοντα-ετία , ἡ , Zeit von vierzig Jahren, Philo .

τετταρακοντ-ούτης , ὁ , vierzigjährig, Poll . 1, 56.

τετρωκοστο-μόριον , τό , der vierzigste Theil, Archimed.

τετταρακοντα-ετία , ἡ , Zeitraum von vierzig Jahren.

τεσσαρακοντά-πηχυς , υ , gen . εος , vierzig Ellen lang, Ath . V, 202 b.

τεσσαρακονθ-ήμερος , vierzigtägig, Hippocr .

τεσσαρακοντ-όργυιος , vierzig Klafter lang, Her . 2, 148.

ἥβη , ἡ , Mannbarkeit; – a) zunächst das körperliche Zeichen ... ... Soph. frg . 517; μέχρι τῶν τετταράκοντα ἀφ' ἥβης , bis zu vierzig Jahren von dem Eintreten der Mannbarkeit an, d. i. bis zum 60. ...