ἀνά-μιγα , nur in der poet. Form ἄμμιγα , vermischt, durch einander, zugleich, τινί , Ap. Rh. 1, 573; Theaet . 4 (VII, 444); Ep. ad . 524 (VII, 12) u. sonst ...
ἐπι-ζέω (s. ζέω ), poet. ἐπιζείω ... ... καὶ κλύδωνος ἐπιζέσαντος Plut. de Pyth. or . 11. – Uebertr., ἄμμιγά νιν αἰκίζει κέντρ' ἐπιζέσαντα Soph. Tr . 837, die durch das ...