κατηφής , ές (wahrscheinlich von κατά u. φάος , vgl. κατωπιάω) , mit niedergeschlagenen Augen, niedergeschlagen, gedemüthigt, beschämt; Od . 24, 432; κατηφὲς ὄμμα Eur. Heracl . 633; ὀφϑαλμοί Hippocr.; κατηφέστερος Arist. H ...