δια-λεκτικός , ή, όν , zum Gespräch, bes. zum Disputiren gehörig, geschickt, dialektisch; ῥήτορες δ ., Plat. Crat . 398 d; nach 390 c ...
ζα- , praefixum ἐπιτατικόν , nach Schol. Ap. Rh ... ... 5, 4, 1 τὸ ζᾶ μέγεϑος εἴωϑε σημαίνειν . – In einigen Zusammensetzungen dialektisch für διά , z. B. ζαβάλλειν , VLL., für διαβάλλειν, ...