κραγόν , laut schreiend; κραγὸν κεκράξεται Ar. Equ . 485; die alten Gramm., wie Arcad . 47, 4, haben auch ein subst . κραγός u. ein adj . κράγος , vgl. Schol. Ar . a. a. ...
μεγαλο-βόας , ὁ , laut schreiend, Sp .
μεγαλο-κράκτης , ὁ , oder -κρακτος , laut schreiend, γόος , Schol. Pind. P . 12, 38.