... χειρῶν , Soph. Ant . 1264; πρὸ οἴκου, πρὸ δόμων, πρὸ δωμάτων , Pind . u. ... ... zu Jemandes Rettung, Bestem, bes. μάχεσϑαι πρὸ Ἀχαιῶν, πρὸ παίδων, πρὸ γυναικῶν , 4, 156. 8, ... ... Her . 7, 152; πρὸ πολλῶν χρημάτων τιμήσασϑαι, πρὸ πολλοῠ ποιεῖσϑαι , d. i ...
προ-έχω , zsgzn προὔχω (s. ἔχω) , 11 ... ... 2, 42 κριὸν ἐκδείραντα προέχεσϑαι τὴν κεφαλήν; u. in tmesi , πρὸ δὲ δούρατ' ἔχοντο , Il. 15, 355, sie streckten die Speere ...
προ-άγω (s. ἄγω) , vor-, hervorführen, fortführen, vorbringen; δάκρυα προῆγεν , Eur. I. A . 1550; τὸν νεκρὸν εἰς τὸ φανερόν , Plat. Legg . XII, 960 a; τοὺς γηγενεῖς ὁπλίσαντες προάγωμεν , ...
προ-βύω , λύχνον , wie προμύσσω , den Docht vorstoßen, um die Lampe zu putzen, Ar. Vesp . 249; προβῠσαι φορτικὸν γέλωτα , B. A . 59, = προβαλεῖν , von Solchen, die immer nur Gelächter erregen ...
προ-βολή , ἡ , 1) das Vor- od. Hervorwerfen, Hervorbringen, τοῦ βλαστοῦ , das Treiben des Keimes, der Knospe, Theophr . u. a. Sp . – 2) das Hervortretende, Hervorragende, vorspringender Felsen, wie προβλής ...
πρό-ειμι (s. εἶμι) , vorgehen, weiter-, vorausgehen, vorrücken; προϊόντος τοῠ χρόνου , im Verlaufe der Zeit, Her . 3, 96; προϊούσης τῆς πόσιος , 6, 129, wie Plat. Legg . II, 671 a ...
προ-βλής , ῆτος , vorgeworfen, vorspringend, hervorragend; προβλῆτι σκοπέλῳ , Il . 2, 396; πέτρῃ ἔπι προβλῆτι καϑήμενος , 16, 407; ἀκταὶ προβλῆτες , neben σπιλάδες τε πάγοι τε , Od . 5, 405, vgl ...
προ-ερύω (s. ἐρύω) , vorziehen, fortziehen; νῆα ϑοὴν ἅλαδε προέρυσσεν , Il . 1, 308 u. öfter, das Schiff vom Gestade herab in die See ziehen; aber statt τὴν δ' εἰς ὅρμον προέρυσσαν ἐρετμοῖς ...
προ-αλής , ές (ἅλλομαι) , vorsprüngig, vornüberhangend, abschüssig, steil; χῶρος , Il . 21, 262; ὕδωρ προαλές , das herabschießende Wasser, Ap. Rh . 3, 73; übrtr., bereit ...
προ-άγων , ωνος, ὁ , so nach Arcad. p . 10, 20, nicht προαγών zu betonen, Vorkampf, Vorübung , Vorbereitung, Plat. Legg . VII, 796 d; προάγωνας ἀεὶ κατασκευάζων ἑαυτῷ τῆςδε τῆς γραφῆς , ...
(προ-δαίω , s. ΔΑΩ) , nur aor . προεδάην , vorher gelernt haben, kennen; προϊδὼν ἠὲ προδαείς , Od . 4, 396; προδαῆναι , Ap. Rh . 1, 106; Man . 3, ...
προ-γεύω , Einen vorkosten od. vor der eigentlichen Mahlzeit kosten lassen, u. med . vorher kosten; Arist., part. an . 4, 11; προγεγεῠσϑαι τῶν ϑανασίμων φαρμἀκων . Plut. adul. et am. discr . 2. ...
προ-ερέω , att. προερῶ , fut . zu προεῖπον, προλέγω u. προαγορεύω , ich werde voraussagen, ankündigen, τινί , mit folgdm ὡς , Her . 3, 61.
προ-βοάω (s. βοάω) , vor od. vorn rufen, lauter als die Andern schreien; προβοῶντε Il . 12, 277; προβοᾷ δεινόν Soph. Phil . 218; einzeln bei Sp .
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro