Online-Bibliothek

κεραυνός , ό , der Donnerkeil, Donner mit Blitz verbunden, der krachend einschlägt (also βροντή und στεροπή vereint), der treffende Blitzstrahl; νῆα ϑοὴν ἔβαλε ψολόεντι κεραυνῷ Od . 23, 330; βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηῒ κεραυνόν 14, 305; ...

κεραυνόω , mit dem Donnerkeile treffen, erschlagen; γᾶ κεραυνωϑεῖσα Διὸς βέλεσι Pind. N . 10, 8; Hes. Th . 859; τὰ ὑπερέχοντα ζῷα κεραυνοῖ ὁ ϑεός Her . 7, 10, 5; τοὺς γίγαντας Plat. Conv . 190 ...

κεραύνιος , auch 2 Endgn, zum Donnerkeil gehörig; φλὸξ κεραυνία Aesch. Prom . 1019; βολαὶ κεραύνιοι Spt . 412; πῦρ , Blitz, Eur. Tr . 80; λαμπάσιν κεραυνίοις u. κεραυνίαις , Bacch . 244 Suppl . 1011; ...

κεραυνίας , ὁ , vom Donnerkeil getroffen, Hesych.; – λίϑος , Donnerstein.

κεραύνωσις , ἡ , das Treffen, Erschlagen mit dem Donnerkeil; Strab . XVI, 750; Plut. Harcell . 28.

κεραύνειος , Ζεύς , der den Donnerkeil schleudert, Bian . 13 (VII, 49).

βελεμνίτης , ὁ , sc . λίϑος , od. βελενίτης , eine Steinart, Donnerkeil.

κεραυνο-πλήξ , ῆγος , vom Blitz oder Donnerkeil getroffen, Alc. com . bei B. A . 102.

κεραυνο-βλής , ῆτος , vom Donnerkeil getroffen, Theophr .

κεραυνο ῦχος , den Donnerkeil haltend, Zeus, Philo .

κεραυνο-βολία , ἡ , das Schleudern des Donnerkeils, das Treffen damit; Strab . XIII, 628; Plut. Symp . 1, 6, 2, im plur ., u. a. Sp .

κεραυνο-φόρος , den Donnerkeil tragend; Ἔρως Plut. Alcib . 16; a. Sp.; στρατόπεδον , legio fulminatrix, D. Cass . 55, 23.

κεραυνο-μάχης , ὁ , mit dem Blitz od. dem Donnerkeile kämpfend, Mel . 38 (XII, 110).

κεραυνο-βολέω , den Donnerkeil schleudern; Mel . 23 u. Philp . 2 (XII, 122. 140); Plut .