πῡγηδόν , adv ., mit zugekehrtem Steiß; συνιόντα πυγηδὸν όχεύεται , Arist. H. A . 5, 2, dem ὄπισϑεν συνιόντες entsprechend; vgl. πάλιν πυγηδὸν νέμεσϑαι , de part. anim . 2 ...