... , sc . ὥρα , die Zeit des Vollmondes, Ar. Ach . 84; Her . 2, 47. 6, ... ... 120; Andoc . 1, 38 u. A.; ἡ πανσέληνος , der Vollmond, Aesch. Spt . 371; Soph. O. R ... ... D. C . 40, 25; νύξ , Vollmondsnacht, Arist. H. A . 10, 38 u ...
πληρο-σέληνος , vollmondig, Eust .; τὸ πλ ., Vollmond, Man . 2, 490.
διχο-μηνία , ἡ , der Vollmond, der den griechischen Mondmonat in zwei gleiche Theile theilte; Plut. Dion . 23 ἡ σελήνη διχομηνίαν ἦγεν .
διχό-μηνος , in der Mitte des Monats, d. h. zum Vollmond gehörig; H. h . 32, 11; σελήνη , der Vollmond, Plut . u. A.; vgl. διχόμην .
ὁλό-κυκλος , mit ganzem Kreise, Sp ., σελήνη , der Vollmond.
ὁλο-κυκλόω , zum Vollmonde machen, Eumath .
παν-σεληνιάζω , im Vollmond sein, σελήνη , Procl.
παν-σεληνιακός , ή, όν , zum Vollmond gehörig, Procl.
ὅλος , ion. u. ep. οὖλος , s. unten ( ... ... , 47; vgl. Ol . 2, 33; ὅλον ἑσπέρας όφϑαλμόν , vom Vollmonde, Ol . 3, 20; ἡμέρας τοι μόχϑος οὐχ ὅλης μιᾶς , ...
μὴ οὐ , vgl. Herm. zu Soph. O. R . ... ... εἰνάτῃ δὲ οὐκ ἐξελεύσεσϑαι ἔφασαν, μὴ οὐ πλήρεος ἐόντος τοῠ κύκλου , wenn nicht Vollmond wire, 6, 106, wie οὔκων δίκαιον εἶναι ἱστάναι ἔμπροσϑεν τῶν ἐκείνου ἀναϑημάτων ...
πλήθω , nur praes . u. perf . πέπληϑα , ... ... , vollsein ; Hom . nur im praes ., πλήϑουσα σελήνη , der Vollmond, Il . 8, 484, von Flüssen, anschwellen, 5, 87. 11 ...
εὐ-γενής , ές , wohlgeboren, von ... ... 713 sagt vom Monde ὅταν περ αὑτῆς εὐγενεστάτη φανῇ , d. i. beim Vollmonde. – Uebertr., edelgesinnt, hochsinnig, eine Gesinnung, wie sie der von edler ...