... VLL.; Hom . nur perf . ἀλιτήμενος u. aor . 2 ἤλιτεν, ἀλίτοντο, ἀλίτωμαι, ἀλίτηται, ἀλιτέσϑαι ... ... c. dat. Od . 4, 807 οὐ μὲν γάρ τι ϑεοῖς ἀλιτήμενός ἐστιν ; – Hes. Sc . 80 μέγ' ἀϑανάτους μάκαρας, ...
ἀλιτήμων , ονος , sündhaft, subst . Frevler, Hom . zweimal, Il . 24, 157. 186; neutr . ἀλιτήμονα πολλὰ τέλεσκον Callim. Dian . 123; sp. D.
λιπ-ήμερος , Erkl. von ἀλιτήμερος bei Hesych .