πέτρα , ἡ , ion. u. ep. πέτρη , ... ... ἀκούειν , Plat. Phaedr . 275 b; ταῖς χερσὶν ἀτεχνῶς πέτρας καὶ δρῠς περιλαμβάνοντες , Soph . 246 a; μηδ' εἰς πέτρας τε καὶ λίϑους σπείρειν , Legg . ...
πετραῖος , felsig , steinig, vom Felsen, an den Felsen ... ... Aesch. frg . 299; πετραία δ' ἀγκάλη σε βαστάσει , Prom . 1021; Σκῠρος , ... ... I. A . 1082; συκῆ , Archil . 575; τὰ πετραῖα τῶν ἰχϑυδίων , Theop. Com . ...
... 957; , u. im med . nur ἐπετραπόμην , aor . I. pass . ἐπετρέφϑην , ion. ἐπιτράπω ... ... . – 4) intrans., wo man ἑαυτόν ergänzen kann, τοῖσιν γὰρ ἐπετράπομέν γε μάλιστα , auf diese vertrauten wir am meisten, Il ... ... . sich wohin wenden, neigen, σοὶ ϑυμὸς ἐπετράπετο εἴρεσϑαι Od . 9, 12; – sich ...
ῥωγάς , άδος, ὁ, ἡ , 1) zerrissen, gespalten, ... ... . γῆ , Erdriß, Erdspalt, Kluft, Höhle. – 2) sc . πέτρα , abgerissenes Felsstück, Ap. Rh . 4, 1448, ῥωγάδος ἐκ πέτρης ...
... Il . u. stets in der Bdtg Stein ; öfter von πέτρα unterschieden, vgl. Buttm. Lexil . II p. 179; βαλὼν ... ... O. C . 436, vgl. Ai . 715; aber auch = πέτρα , Fels, Phil . 272 O. C . ...
λεπρός (von λέπος , schuppig, mit Schuppen bedeckt), rauh, ... ... ; von Oertern, wie Bergen, Hippocr.; ἀκταί Lycophr . 642; πέτραι Opp. Hal . 3, 340; bes. von der Haut, mit ...
ῥωχμός , ὁ , 1) der Riß, Ritz, Spalt; γαίης , ein durch Regengüsse entstandener Erdspalt, Il . 23, 420; πέτρας , Plut. Crass . 4; übertr., die Runzel, Marc. Sid ...
γρῶνος ( γράω ), ausgefressen, ausgehöhlt, πελλίδες , Nic. ... ... . 631. 1280; – bes. fem . als subst., se . πέτρα , Felsenhöhle, VLL. – Bei Leon. Tar . 55 (VII, 736 ...
στυφλός , zsgzgn statt στυφελός , auch στύφλος accentuirt, u. 2 Endgn bei Eur ., πέτρα , Aesch. Prom . 750; ἀκταί , Pers . 295; ὑπὸ στυφλοῖς πέτραις , E. Baech . 1155.
εὐ-ήλιος , gute Sonne habend, sonnig; πέτρα Eur. Hipp . 129; αἰϑέρος πνοαί Phoen . 679; π ῦρ , das Feuer der Sonne selbst, I. T . 1138; ἁμέραι Ar. Ran . ...
Buchempfehlung
Die ältesten Texte der indischen Literatur aus dem zweiten bis siebten vorchristlichen Jahrhundert erregten großes Aufsehen als sie 1879 von Paul Deussen ins Deutsche übersetzt erschienen.
158 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro