παρήϊον , τό , ion. statt des ungebrauchten παρεῖον, = παρειά ; 1) Wange , Backe; Hom ., eines Wolfs, Il . 16, 159, eines Löwen, Od . 22, 404; τοῖσι παρήϊά τ' ἀμφοτέρωϑεν καὶ γένυες κτύπεον , ...
ἄ-χρηστος , 1) unbrauchbar, ... ... nicht gebrauchend, συνέσει . unverständig, Eur. Troad . 667. – 3) ungebraucht, ἱμάτια Luc. Lexiph . 9; vgl. Ath . III, ...