ἀκμή , ἡ (ἀκή , acies ), 1) die Spitze, Schärfe; ἐπὶ ξυροῠ ἀκμῆς , sprichw., auf der Schärfe des Scheermessers, im entscheidenden Moment, Il . 10, 173 νῠν γὰρ δη πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῠ ἵσταται ἀκμῆς ἢ μάλα ...