ἄ-ψῡχος ( ψυχή ), 1) leblos, νεκρός Eur. Troad . 619; βορά , Speise von einer leblosen Sache, Hipp . 959; ἄψυχον , dem ἔμψυχον entgeggstzt, Plat. Soph . 227 a u. ...
ἀ-κήριος , ohne κῆρ; ... ... Iliad . 11, 392 ὀξὺ βέλος πέλεται, καὶ ἀκήριον αἶψα τίϑησιν , macht leblos, tödtet; – τινὰ δέος ἴσχει ακήριον . muthlose Furcht, Iliad . ...