νώνυμος (νη – ὄνομα) , namenlos, d. i. ruhmlos , unberühmt; Od . 13, 239. 14, 182 (vgl. auch das Vorige); auch Tragg ., wie Aesch. Pers . 964; Soph . οὐδεὶς τῶν ἀγαϑῶν ...
συν-α-δοξέω , mit oder zugleich ruhmlos oder in schlechtem Rufe sein, Plut. de am. multit. p . 296.
ἀν-ονόμαστος , unbenannt, ruhmlos, Suid .
... ἥμενοι αὖϑι ἕκαστοι ἀκήριοι, ἀκλεὲς αὔτως , ruhmlos; 12, 318 οὐ μὰν ἀκληεῖς Λυκίην κάτα κοιρανέουσιν ἡμέτεροι βασιλῆες , ... ... 295; – Plat. Legg . IX, 854 e ἀκλεὴς γενόμενος , ruhmlos; – Lys . 13, 45 ἀκλεέστατος ϑάνατος , der schimpflichste Tod ...
ἄ-ιστος , verschwunden, τινὰ ποιεῖν , ... ... Sp .; unbekannt Ap. Rh . 4, 746; Arat . 616; ruhmlos Qu. Sm . 2, 428. Bei Eur. Troad . 1305 ...
ἀν-ώνυμος ( ὄνομα ), ohne ... ... , seine Familie ohne Namenserben aussterben lassen, Isocr . 19, 35; ungekannt, ruhmlos, γῆρας Pind. Ol . 1, 82; πατρίς Ar. Th ...
ἀ-κήρυκτος , 1) ... ... von sich zu geben; σῶμα ἀκήρυκτον Eur. Heracl . 91, ungekannt, ruhmlos. Dah. Nonn . heimlich, z. B. 48, 653. – ...