τᾶλις , ἡ , ein mannbares Mädchen, Braut, Soph. Ant . 625; nach Hesych . ἡ μελλόγαμος παρϑένος καὶ κατωνομασμένη τινί, οἱ δὲ γυναῖκα γαμετήν ; Phot . citirt es auch aus Ar .
τηλίκος , dor. τᾱλίκος (verwandt mit τῆλις , talis ), entsprechend dem fragenden πηλίκος , so alt , in solchem Alter, sowohl von geringerm, als von sehr hohem Alter; so jung, ἐπεὶ οὐκέτι τηλίκος ἐσσί , Od . 1, 297 ...