δεκάτη

[543] δεκάτη, , 1) der zehnte Theil, der Zehend, Her. 4, 152; Xen. Hell. 4, 8, 27; von Seezöllen Dem. 20, 60. – 2) das Fest der Namengebung am zehnten Tage nach der Geburt, δεκάτην ϑύειν Ar. Av. 922; τὴν δεκάτην ὁ πατὴρ ἐμοὶ ποιῶν τοὔνομα τοῦτο ἔϑετο Dem. 39, 20; δεκάτην ὑπέρ τινος ἑστιᾶσαι 40, 28; vgl. Is. 3, 30.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 543.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: