Online-Bibliothek

δια-θήκη

[578] δια-θήκη, ἡ, Anordnung, Beschaffenheit; κατὰ σώματος διαϑήκην Democrit. bei Sext. Emp. adv. math. 7, 136; bes. = Testament, Plat. Legg. XI, 922 c, ff u. Folgde; πλουτοῠσαν δ. ἀφείς Antiphan. 4 (XI, 168). – Uebh. Vertrag, Bündniß; διαϑήκην διατίϑεσϑαί τινι, Ar. Av. 440; bes. LXX., N. T.