δοκάω

[652] δοκάω, bei Hesych. = folgdm, wohl f. L.; – δεδοκημένος, aufpassend, erwartend, von δοκάω oder von δοκέω, Hom. Iliad. 15, 730 Hes. Scut. 214 Ap. Rh. 2, 406, wird der Bdtg wegen zu δέχομαι gerechnet. Vgl. δέχομαι, δοκεαω, δοκέω.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 652.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: