δούριος

[663] δούριος, poet. = δούρειος; ἵππος Ar. Av. 1128; Lucill. 95 (XI, 259); auch D. Hal. 1, 46.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 663.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: