δυς-κέλαδος

[682] δυς-κέλαδος, mißtönend, lärmend, φόβος, die Flucht, auf der alles durcheinander lärmt, Il. 16, 357, ἅπαξ εἰρημέν.; ζῆλος, der böse Gerüchte verbreitende Neid, Hes. O. 195; ὕμνος Ἐρινύος Aesch. Spt 867; vgl. Eur. Ion 1090; μοῠσα 1098; ἄσϑματα Agath. 69 (XI, 382); φάμα, übler Ruf, Eur. Med. 420.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 682.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: