κασσύω

[1333] κασσύω, att. καττύω (κάσας, κάσσος), zusammenschustern, Hesych.; συῤῥάπτειν, besohlen, Plat. Euthyd. 294 b; Ath. IX, 370 a; übertr. sagt der Gerber Kleon ὅϑεν τὸ πρᾶγμα πάλαι καττύεται, Ar. Equ. 314, wie wir anzetteln, anspinnen sagen; so Sp., διαβολάς Alciphr. 3, 58.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1333.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: