κεῖθεν

[1411] κεῖθεν, ion. u. ep. = ἐκεῖϑεν, von dort her; κεῖϑεν ἐλεύσεται Il. 21, 62, ἀπώσατο Od. 13, 276, öfter; sp. D. u. Her.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1411.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: