κολλητικός

[1473] κολλητικός, zum Leimen, Zusammenfügen geschickt, anfügend; Plut. τὸ ὕδωρ κολλητικὸν καὶ σχετικόν, τῇ ὑγρότητι συνέχον καὶ πῆττον, de prim. frigid. 16; so auch a. Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1473.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: