μέσατος

[136] μέσατος, poet. = μέσος (mit Superlativendung, vgl. τρίτατος), der mittelste, Ar. Vesp. 1502; μεσάτην ἐς κραδίην, Marian. Schol. 1 (Plan. 201). S. auch μέσσατος.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 136.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: