μεσσάτιος

[141] μεσσάτιος u. μέσσατος, poet. = μεσάυιος, μέσατος, für μέσος, die erstere Form hat Callim., Mens. Rom. 11 (IX, 384), die letztere Hom., ἐν μεσσάτῳ, = ἐν μέσῳ, Il. 8, 223. 11, 6.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 141.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: