μηνῡτήρ

[175] μηνῡτήρ, ῆρος, ὁ, = Folgdm; ἕπου δὲ μηνυτῆρος ἀφϑέγκτου φραδαῖς, Aesch. Eum. 236.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 175.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: