μυσαρός

[222] μυσαρός, unrein, schmutzig, abscheulich; φόνος, Eur. I. T. 1224; αὶμα ματρός, Or. 1624; ἔργα φόνια μυσαρά, El. 1178; auch von Menschen, μυσαρῷ δολίῳ τε φωτί, Traad. 281; φεῦ μυσαρὰ καὶ παιδολέτορ, Med. 1393; Ar. Lys. 340; Her. 2, 37; einzeln bei Sp. S. auch μυσερός.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 222.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: