μῆνος

[175] μῆνος, τό, f. l. für μῆνις od. μένος, Aesch. Suppl. 274.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 175.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: