οὐρανόθεν

[417] οὐρανόθεν, vom Himmel her, herab; ἦλϑε δ' Ἀϑήνη οὐρανόϑεν, Il. 1, 195, öfter, u. Hes.; auch ἀπ' οὐρανόϑεν, Il. 21, 199 Od. 11, 18; Hes. Sc. 384; ἐξ οὐρανόϑεν, Il. 8, 19. 17, 548; einzeln bei sp. D.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 417.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: