πάγχυ

[437] πάγχυ, ion. u. poet. = πάνυ, ganz und gar, gänzlich, durchaus; Il. 5, 24 u. öfter; verstärkt durch μάλα, 14, 143 Od. 17, 217, πάγχυ μάλα, Il. 12, 165 Od. 14, 367; πάγχυ λίην, 4, 825; ἐπὶ πάγχυ, Hes. O. 266; Pind. P. 2, 82; Aesch. Spt. 623; Ar. Ran. 1531. In Prosa, Her. δοκεῖν, ἐλπίζειν, 1, 31. 3, 157 u. Sp., wie App. Syr. 24 Civ. 2, 2.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 437.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: