πενθικός

[555] πενθικός, zur Klage od. Trauer gehörig, Sp., πενϑικοὶ ὀδυρμοί, Plut. consol. ad Apoll. p. 317; πενϑικῶς ἔχειν τοῠ ἀδελφοῠ τεϑνηκότος, um den Bruder trauern, Xen. Cyr. 5, 2, 7.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 555.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: