πινάκιον

[616] πινάκιον, τό, = πινακίδιον; εἰς πινάκιον γράψαντα, Plat. Legg. VI, 753 c; Täfelchen zum Abstimmen bei Gericht, Ar. Vesp. 167; Dem. 39, 12; vgl. Arist. pol. 2, 6; Luc. Nigr. 2, öfter; auch kleines, oder schlechtes Gemälde, Isocr. 15, 2; Luc. im. 17.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 616.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: