πολῖτις

[657] πολῖτις, ιδος, ἡ, fem. zu πολίτης, Bürgerinn, Mitbürgerinn; Soph. El. 1218; Eur. El. 1336; Plat. Legg. VII, 814 c; Is. 8, 43; Dem. u. Sp. – Auch Ἀϑηνᾶ, Din. 1, 64, wie πολιάς.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 657.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika