προ-μηθής

[734] προ-μηθής, ές (μήδομαι, μῆτις), vorsorglich, besorgt; οὔτε τι ϑανεῖν προμηϑής, Soph. El. 1067, nicht achtend; εἰς τὸν ἔπειτα βίον προμηϑέστερον εἶναι, Plat. Lach. 188 b; Thuc. 3, 82; τὸ προμη-ϑές, die Vorsicht, 4, 92.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 734.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: