στεφανίτης

[939] στεφανίτης, , fem. στεφανῖτις, ἡ, zum Kranze gehörig; ἀγών, = στεφανηφόρος, Xen. Mem. 3, 7, 1, Dem. 20, 141, Ggstz ἀργυρίτης. – Bei den K. S. ist ὁ στεφανίτης der Sieger. – Ἡ στεφανῖτις, sc. ῥαφή, die kranzartige Naht, Medic.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 939.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: