συν-ήδομαι

[1023] συν-ήδομαι (s. ἥδομαι), pass., sich mitfreuen, οὔτε ταῖς παρελϑούσαις ὁδοῖς ξυνήδομαί σοι, Soph. O. C. 1400, ich freue mich mit dir über den Weg; οὐδὲ συνήδομαι ἄλγεσι δώματος, Eur. Med. 136; ϑανόντι, Rhes. 958; gew. über Anderer Glück, nicht von der Schadenfreude, vgl. Reisig enarr. Soph. O. C. 1398; Antiph. 3 β 8; τοῖς ψηφισϑεῖσιν, Isocr. 5, 8; ξυνησϑήσεται, Plat. Rep. V, 462 e; Xen. An. 7, 7, 42; Freude bezeigen, Glück wünschen, ἔπεμψεν ἡμᾶς ἡ πόλις συνησϑησομένους, 5, 5, 8, vgl. 7, 8, 1.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1023.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika