σφέλας

[1049] σφέλας, τό, 1) Schemel, Fußbank, Od. 18, 394, plur. σφέλα, 17, 231. – 2) ein ausgehöhlter hölzerner Block, Etwas hinein zu stecken, bei uns ein Stuhl genannt, Nic. Ther. 644, ἢ σφέλᾳ ἢ ὅλμῳ. – Ueber die Ableitung vgl. Buttm. Lexil. II p. 163.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1049.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: