τοσοῦτο

[1131] τοσοῦτο, u. att. häufiger τοσοῦτον, Valck. Hipp. 1250, vgl. Elmsl. zu Eur. Med. 254 u. τοιοῦτος, = τόσος (wie οὗτος zu sich verhält); bei Hom. in dieser Form u. in der epischen τοσσοῦτος, seltener als τόσος; dem ὡς entsprechend, Od. 21, 402; τοσοῦτον ὀνήσιος, Od. 21, 402; dem ὅσος entsprechend, Soph. Phil. 1065; Plat. Legg. IV, 707 d u. sonst; dem ὁπόσος, Conv. 214 a; τοσαῦτα, ὅσαπερ, Parm. 140 d; mit einem acc. der nähern Bestimmung, τοσοῦτος τὴν ἡλικίαν, so alt od. so jung, τοσοῦτον τὸ βάϑος, so tief, τοσοῦτοι τὸ πλῆϑος, so viel, Andoc. 3, 26 Isocr. 4, 136; τὸ μέγεϑος 4, 33, während 136 genauer τηλικοῦτος τὸ μέγεϑος steht; τοσοῦτος τὴν ἡλικίαν Plut. Arat. 50 Cat. min. 69; auch = so wenig, εἰς τοσούτους τεταγμένοι, im Ggstz von οὕτω βαϑεῖα φάλαγξ, Xen. Cyr. 6, 3, 22; ποταμὸς τοσοῦτος τὸ βάϑος, Xen. An. 3, 5, 7; – ἐγὼ εἰς τοσοῦτον ἀμαϑίας ἥκω, ὥςτε, Plat. Apol. 25 e, vgl. Theaet. 187 a, u. öfter bei Folgdn in dieser Verbindung; – τοσοῦτο oder τοσοῦτον, adverbial, so sehr, in so weit, in so fern, Od. 8, 203. 21, 250; ἐς τοσοῦτον, in so weit, Her. 6, 97; auch bei superl., τοσοῦτον νεώτατος, Il. 23, 476. – Bei compar., τοσούτῳ, tanto, Xen. An. 1, 5, 9; dem ὅσῳ entsprechend, je – desto, Plat. Rep. II, 374 d IX, 576 b.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1131.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: