φαεννός

[1250] φαεννός, poet., bes. lyr. Form statt φαεινός; Ἀώς Pind. N. 6, 54; ἄστρον Ol. 1, 6; αἰϑήρ 7, 67; ϑυσίαι I. 4, 30; ἀρεταί N. 7, 51; ἡμέρα Soph. Ai. 843, vgl. 389; u. öfter Eur.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1250.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: