ἀπο-κναίω

[307] ἀπο-κναίω, ab-, aufreiben; übh. beschwerlich fallen, quälen, ἑαυτόν Plat. Rep. III, 406 b; vgl. Dem. 21, 153; neben ϑλίβω Plut. Alc. 25; χρημάτων εἰςφοραῖς καὶ λῃστείαις ἀποκναιόμενοι Xen. Hell. 6, 2, 1; öfter bei Sp., z. B. Luc. Nigr. 8 Liban. progymn. myth. 2.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 307.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: