[350] ἀρθμέω (ἀρϑμός), zusammenfügen, verbinden; pass. einträchtig sein, ἀρϑμηϑέντες Ap. Rh. 1, 1344; in ders. Bdtg das activ. Hom. Il. 7, 302 ἐν φιλότητι διέτμαγεν ἀρϑμήσαντε.