ἀ-πευθής

[289] ἀ-πευθής, ές, 1) unerforscht, unbekannt, ὄλεϑρον Od. 3, 88; Suid. ἄφημος; Arat. oft. – 2) unerfahren, unkundig, Od. 3, 184; Ep. ad. 495 (Plan. 303); D. Per. 194.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 289.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: