[292] ἀ-πλανής, ές, 1) nicht umherirrend, stetig, Ggstz πολυπλανές Plat. Polit. 288 a; καὶ ἡσυχαῖος Legg. VI, 775 c; bes. Fixsterne, im Ggstz der Planeten, Tim. 40 b; Arist.; Sp.; – ἀπλανέος (gerade) γραμμῆς ἡγεμὼν κανών P. Sil. 37 (VI, 65). – 2) ohne Irrthum, Sp.