ἄ-κῑκυς

[73] ἄ-κῑκυς, υος, kraftlos, Hom. zweimal, Od. 9, 515 ἐὼν ὀλίγος τε καὶ οὐτιδανὸς καὶ ἄκικυς, v. l. ἀεικής Scholl.; 21, 131 καὶ ἔπειτα κακός τ' ἔσομαι καὶ ἄκικυς; – ὀλιγοδρανία Aesch. Prom. 547; sp. D.; = schwächend Orph. lith. 22. 140.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 73.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: