[705] ἐγ-κατα-μίγνῡμι (s. μίγνυμι), einmischen; Hippocr. u. Sp., wie Dion. Hal. 6, 2; Luc. Alex. 13: [705] τὰ πλεῖστα ἐγκαταμιγνύεις τοῖς λόγοις Lexiph. 25. – Pass., τινί, Isocr. 15, 10.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana