[708] ἐγ-κλιδόν, sich neigend, geduckt; H. h. 23, 3; ἐγκλιδὸν ὄσσε βαλεῖν, seitwärts blicken, Ap. Rh. 3, 1008; vgl. Opp. Cyn. 1, 356; ἐγκλιδὸν ὤμῳ κεφαλὴν ἐρεισαμένη Paul. Sil. 5 (V, 250).