ἐκ-γελάω

[755] ἐκ-γελάω (s. γελάω), in Lachen ausbrechen, laut auflachen; ἐκ δ' ἐγέλασσε Il. 6, 471; Hes. O. 59 u. öfter; Xen. Cyr. 1, 3, 9 u. Sp.; übertr., ἔνϑεν ἐκγελᾷ ὀστέων ῥαγέντων φόνος, dringt hervor, Eur. Tr. 1184, wie κῠμα ἐκγελῶν Plat. Rep. V, 473 c.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 755.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: