[765] ἐκ-κρήμνημι, = ἐκκρεμάννυμι; ἐκκρημνὰς τὴν δέλτον παρὰ τὴν ὁδόν Iambl. v. Pyth. 238. – Pass., = ἐκκρέμαμαι; ἐκκρήμνασϑε πέπλων, d. i. ergreifet, Eur. Herc. Fur. 520; νῠν δὲ καὶ ῥόπτρων χέρας ἐκκρημνάμεσϑα, wir lassen unsere Hände haften, fassen an, Ion 1612.