ἐκ-μάσσω

[769] ἐκ-μάσσω, att. -μάττω, 1) aus-, abwischen; τοὺς ἐμπροσϑίους πόδας εἰς τοὺς μέσους, von den Honig sammelnden Bienen, Arist. H. A. 9, 40; τί τινι, N. T; κηλῖδα, auswischen, Soph. El. 438; Arist. insomn. 2; αἷμα Eur. Herc. f. 1400; putzen, D. Hal. 9, 10. – Med., ἔκμαξαι, μὴ κλαῖε Rufin. 28 (V, 43), trockne die Thränen. – 2) in einer Masse wie Wachs oder Gyps abformen, abbilden; αὑτὸν ἐκμ. καὶ ἐνιστάναι εἰς τοὺς τῶν κακιόνων τύπους Plat. Rep. III, 396 d; vgl. Theaet. 191 d; ἐκμεμαγμένον εἰκόνα (λίϑον) Ep. App. 391. – Häufiger im med.; ποδῶν ἴχνη Theocr. 17, 122; ὁ παῖς ἐς τὸ ἀκριβέστερον ἐξεμάξατο τὸν διδάσκαλον, war ein treues Abbild des Lehrers, Alciphr. 3, 64; a. Sp. So vielleicht zu nehmen ἐκεῖνος αὐτὸς ἐκμεμαγμένος Cratin. Poll. 9, 131; τὴν ἰδέαν τοῠ παιδὸς ἐκμεμάχϑαι, sich einprägen, Plut. Cic. 44.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 769.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: